รส นิยม ร้านอาหารไทย จานเดียว อาหารเหนือ ออล ซีซัน เพลส ถนนวิทยุ
Overall Score 7.5/10
Taste 3.5/5
Ambiance 4/5
Service 2/5
Value 4.5/5
Ros Niyom - Thai Restaurant on BumRes.com (For more pictures and menu)
ร้าน รส นิยม หรือ Rosniyom นี่ตัวผมเองเคยกินร้านนี้ที่สาขาแรกที่ Siam Paragon มาตั้งแต่ตอนที่ร้านเพิ่งเปิดใหม่ ๆ และมีสาขาเดียว จำได้ว่ากินครั้งนั้นไม่ค่อยประทับใจเลย เหมือนแบบเอาอาหารจานเดียวของไทยแบบง่าย ๆ โง่ ๆ มาขายในห้าง และก็ตกแต่งร้านให้ดูกิ๊บเก๋ยูเรก้าขึ้นมา แล้วก็ขายแพง ๆ แค่นั้น แต่หลังจากผ่านไปประมาณ 3 ปี ผมก็ยังเห็นร้านนี้ที่พารากอนยังคงเปิดอยู่ และก็ดูจะพอมีลูกค้าพอสมควรด้วย และก็เห็นไปเปิดสาขาที่ต่าง ๆ มากมายหลากสาขาก็เลยงงว่า ตกลงร้านนี้มันมีดีหรือไม่มีดีกันแน่วะเนี่ย จนเมื่อวันก่อนเพื่อนผมนัดไปกินข้าวร้านนี้เข้าพอดีก็เลย ได้โอกาสพิสูจน์ข้อสงสัยที่ค้างคาใจในนานกันซะที
สำหรับสาขาที่ผมจะรีวิวนั้นก็เป็นสาขาที่ All Seasons Place - ออฟฟิศสำนักงานขนาดใหญ่บนถนนวิทยุ ที่ในตึกนี้ก็มีร้านอาหารที่ไม่ใช่ Franchise ตั้งอยู่หลายร้านเหมือนกัน โดยตัวร้านรสนิยมนี่ก็ตั้งอยู่ที่ชั้น 2 zone plaza ของห้าง หาไม่ยากครับ เดิน ๆ ไปก็เจอแน่นอน concept ทั้งหลายแหล่ของร้านนี้เหมือนกับว่าจะเน้นความเรียบง่ายแบบไทยโบราณ จึงเป็นที่มาของการตกแต่งร้านที่เหมือน ๆ จะเป็นแบบร้านห้องแถว ไทย จีน ย้อนยุคอะไรประมาณนั้น (สาขาอื่น ๆ ก็เป็นแนวนี้หมด) และก็แก้ว, จานชาม, ช้อนส้อม, โต๊ะเก้าอี้ ก็จะใช้อะไรที่แบบบ้าน ๆ ง่าย ๆ เน้นความเป็นห้องแถว ๆ เล็กน้อย ให้เข้ากับบรรยากาศของทางร้าน ร้านนี้ก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่งร้านที่ concept เค้าชัดเจน และดูสอดคล้องกันอย่างลงตัวดีนะครับ
อาหารของร้านนี้ก็จะเป็นอาหารแบบจานเดียวง่าย ๆ อาหารห้องแถวแบบไทย ๆ ประมาณนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ต่างออกไปคือเหมือนจะเป็นการรวบรวมอาหารของหลาย ๆ ห้องแถวมาไว้ในร้านของตัวเองแทนอะไรแบบนั้น อาหารก็จะมีพวกข้าวจานเดียว, ก๋วยจั๊บ, ขนมจีน, ของกินเล่นอะไรพวกนี้ สนนราคาอาหารแต่ละอย่างก็จะอยู่ที่ 100 บาทโดยประมาณครับ ก็เป็นราคาที่แพงเมื่อเทียบกับร้านห้องแถว แต่ก็ถูกเมื่อเทียบกับร้านขึ้นห้างร้านอื่น ๆ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเปิดใจที่จะยอมรับ และจ่ายเงินให้กับอาหารเรียบง่าย ๆ หากินได้ทั่วไปพวกนี้มากแค่ไหน ซึ่งประเด็นนี้ก็เป็นประเด็นที่ผมเคยคุยกับเพื่อนนักกินบ่อย ๆ ว่า อาหารไทย คนไทยไม่ค่อยยอมจ่ายแพง ๆ ให้ เลยทำให้ไม่ค่อยมีร้านอาหารไทยที่กล้าเอาวัตถุดิบดี ๆ มาขายแพง ๆ หรือทำร้านหรู ๆ เว่อร์ ๆ อะไรประมาณนั้น คือแบบ ก็ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่มันมีน้อย และก็มักจะเน้นขายฝรั่งซะมากกว่า ซึ่งจุดนี้ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ในขณะที่ชาวต่างชาติ เช่น ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส หรือคนจีนเองก็ตาม เค้ากลับยอมจ่ายเงินแพง ๆ เพื่อจะได้กินอาหารดี ๆ ของชาติเค้ากันได้แบบไม่ตะขิดตะขวงใจ แต่ช่วงหลัง ๆ เหมือนผมก็จะเริ่มเห็นร้านอาหารไทย premium ๆ เปิดตัวกันขึ้นมาบ้างพอสมควรแล้วนะ ก็ต่อไปก็หวังว่ามันจะมีมากขึ้นเรื่อย ๆ ล่ะ
อาหารจานแรกในมื้อนี้เป็น ข้าวซี่โครงหมูคาราเมล (Caramel pork spare ribs with rice - 99 บาท) ซึ่งตัวข้าวกับตัวหมูคาราเมลนั้นมาแยกกันเลย ตัวหมูคาราเมลนั้นก็ใส่มาในถ้วยน้ำซุปขนาดกลาง ๆ และก็มาในน้ำที่คล้าย ๆ น้ำพะโล้ ท่วม ๆ ถ้วย แถมยังมีไข่ยางมะตูมมาให้ด้วยอีกฟอง อืม หน้าตาน่ากินดีนะครับ ตอนแว่บแรกที่เห็น ส่วนรสชาตินั้นทำได้ดีกว่าที่คิดเอาไว้เยอะเลยครับ คือกินเข้าไปคำแรกนี่ผมกับเพื่อนมองหน้ากันแล้วก็แบบ "เฮ้ย ใช้ได้เลยนี่หว่า" คือแบบ เหมือนลบความทรงจำที่ไม่ดีเมื่อ 3 ปีก่อนทิ้งไปอย่างง่ายดายเลย น้ำซุปอร่อย, หมูนุ่มอร่อย ทุกอย่างลงตัวดีมากครับ
จานที่ 2 เป็น ก๋วยจั๊บน้ำข้น (Original rolled rice paper noodle in brown soup with crispy pork, pork entrails, egg - 89 บาท) จานนี้ตอนแรกมาแบบไม่ค่อยร้อน กินเข้าไปคำแรกแล้วแอบเซ็งครับ ก็เลยให้พนักงานไปอุ่นมาให้ร้อนก่อนแล้วค่อยกินใหม่ ไม่อยากจะตัดสินอะไรไปโดยที่สิ่ง ๆ นั้นมันยังไม่ใช่อะไรในแบบที่มันควรจะเป็น ซึ่งพอมาแบบร้อน ๆ แล้วก็อร่อยขึ้นครับ ชามนี้ก็เป็นก๋วยจั๊บน้ำข้นที่แบบรสชาติไม่ได้เข้มข้นอะไรมากครับ น้ำจะออกแนวหวาน ๆ เล็กน้อย และเหมือนจะเน้นให้กินพวกเครื่อง, เส้น ที่ให้มาเยอะและหลากหลายมากกว่า จานนี้ก็ถ้าเอาไปขายตามร้านห้องแถวก๋วยจั๊บน้ำข้น ก็คงขายได้ดี แต่ก็คงไม่เป็นร้านดังอะไรประมาณนั้น
จานที่ 3 เป็น ข้าวซอยขลุกขลิกไก่ (Northern style egg noodle (Kao-soi) with chicken curry - 99 บาท) จานนี้ก็ค่อนข้างจะเป็นอะไรที่มาตรฐานครับ รสชาติแอบจัดจ้าน, เผ็ด, แรง กว่าข้าวซอยที่กินตามกรุงเทพหลาย ๆ ร้านสักเล็กน้อย รสจะแรง ๆ เหมือนกับที่จะพบเจอได้ตามภาคเหนืออะไรแบบนั้น ตัวน้ำข้าวซอยอร่อยดี, ตัวเส้นก็ให้มาเยอะดี และก็กรอบ ๆ ดีครับ แต่มีที่อยากจะให้ปรับปรุงก็คงเป็นเนื้อไก่ที่แบบให้ส่วนสะโพกมาทั้งก้อน แล้วมันก็ตัดกินยาก ๆ อ่ะครับ แต่ตัวเนื้อไก่ก็รสชาติใช้ได้นะ ไก่เนื้อแน่น นุ่ม และก็เหมือนกับหมัก ๆ อะไรมาก่อนแล้ว ไม่ได้แค่มาวางแหมะลงในชามเฉย ๆ
อาหารอย่างสุดท้ายเป็นอาหารกินเล่นกับ หมูปิ้งข้าวเหนียวนุ่ม (Pork skewers with sticky rice - 79 บาท) จานนี้หน้าตาดูดีมากครับ หมูดูแบบเป็นส่วนเนื้อนุ่ม ติดมันเล็กน้อย แต่แบบพอกินเข้าไปแล้วรสชาติ, texture, ความฉ่ำ, ความอร่อยมันกลับไม่ค่อยโดนเท่าไร ร้านหมูปิ้งข้างทาง ไม้ละ 5 บาท 10 บาท ทำได้ดีกว่าแทบจะทุกร้านครับ เฮ้อ
สรุป ร้าน รส นิยม หรือ Rosniyom นี่หลังจากจบมื้อนี้แล้ว ผมก็พอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมร้านนี้ถึงไปได้ด้วยดี อยู่มาหลายปี และขยับขยายหลายสาขา เพราะถ้าให้มองแล้ว ตอนนี้ในตลาด มันก็ยังไม่มีร้านอาหารไทยขึ้นห้างที่แบบ ขายอาหารแนวอาหารจานเดียวแบบนี้สักเท่าไร จะเน้นไปทางเป็นภัตตาคาร อาหารครบครันหลากหลายมากกว่า และรสชาติอาหาร บวกกับราคาอาหารของร้านนี้ก็ไม่ค่อยแพง หรือพูดให้ถูกคือถูกกว่าร้านส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ ก็เลยไม่แปลกที่ลูกค้าจะแวะเข้ามากินกันยามที่เบื่ออาหารต่างชาติขึ้นห้างร้านอื่น ๆ ตัวผมเอง ถ้านึกอะไรไม่ออก และอยากประหยัดตังค์ ก็อาจจะเลือกกินร้านนี้ได้อีกเหมือนกันนะเนี่ย (แต่ต้องหมดมุขจริง ๆ อะไรแบบนั้นเลยล่ะ)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Feel free to leave a comment and you can also contact me via channels below.
http://www.bumres.com
http://www.facebook.com/BumRes
admin@bumres.com
ร้านอาหาร
No comments:
Post a Comment